Vertrouwen Van der Hoorn nog broos
spitsnieuws.nl/sport
Trekkebenend van de kramp lag Ajacied Mike van der Hoorn woensdagavond in de verlenging van het bekerduel met FC Volendam in zijn eigen strafschopgebied.
Niet zo vreemd, want de jonge verdediger, die deze zomer overkwam van FC Utrecht, speelde dit seizoen in totaal pas twintig minuten voor zijn nieuwe ploeg: drie minuten in de competitie tegen Feyenoord en zeventien minuutjes in de Champions League tegen FC Barcelona.
Ritme
Wel twee mooie tegenstanders natuurlijk, maar wedstrijdritme zal Van der Hoorn in die twintig minuten niet hebben opgedaan. Tegen Volendam mocht hij van trainer Frank de Boer daarom vanaf de aftrap beginnen. „Als je zolang geen negentig minuten hebt gespeeld, is 120 minuten misschien net iets teveel gevraagd”, lachte de verdediger die nog geen al te zekere indruk maakte in het bekerduel en in de verlenging zelfs leek te moeten uitvallen vanwege hevige kramp.
Slijtageslag
„Ik moest het er even uitlopen, daarna ging het wel. Maar het deed wel pijn. Hier word je sterker van. Dus ik ben achteraf blij dat het zo’n slijtageslag is geworden. Die kramp komt door wedstrijdspanning, maar ook omdat ik nog weinig minuten heb gemaakt. Negentig minuten lang heb ik sprintjes getrokken en toen viel er één bal even verkeerd en moest ik een raar duel aangaan, daarna schoot het erin. Maar ik was niet de enige met kramp, ik zag ook anderen last hebben.”
Gered
Een krampachtige wedstrijd dus, waarin Ajax ook nog eens werd gered door een uiterst krampachtig doelpunt. Bij de stand 2-2 in de verlenging werd het spel in de 111e minuut even stilgelegd om Van der Hoorn te behandelen. Meteen daarna dirigeerde De Boer zijn verdediger naar voren. Strompelend zocht de 1,90 meter lange Van der Hoorn een plekje naast de nog heviger hinkende spits Danny Hoesen.
Afgesproken
Bizar genoeg was de eerste bal naar voren direct raak. Van der Hoorn kopte naar Hoesen die de voor de Amsterdammers bevrijdende treffer maakte. „We zouden in de laatste tien minuten van de verlenging, als we nog niet voor stonden, opportunistischer gaan spelen. Het was dus al afgesproken. Met mijn lengte komt dat wel uit natuurlijk. En ja, gelukkig valt die eerste bal meteen goed. Dat was wel mooi.”
Trein
Van der Hoorn besefte dat die cruciale assist zijn matige spel hooguit iets had verbloemd. „Het vertrouwen is nog niet heel groot; dat is gewoon zo. Ik kom nu eigenlijk net voor het eerst kijken in een hele wedstrijd en ik moet het maar laten zien. Vorig jaar liep het als een trein en nu niet. Dat maakt het er niet gemakkelijker op voor een nieuweling.”
Stapjes
„Ja, ik had aanpassingsproblemen en dat is nog niet helemaal weg, maar ik voel wel dat ik stappen maak. Kleine stapjes en uiteindelijk moet het een heel grote stap worden naar de basis. De stap van FC Utrecht naar Ajax was groot. Maar ik heb ook eigenlijk maar één seizoen echt in de Eredivisie gespeeld. Dat ging goed - daar had ik niets over te klagen -, maar het is slechts één seizoen. Bovendien ben ik pas 20; dat vergeten mensen wel eens. Ik heb nog niet de ervaring en ik moet nog heel veel leren. Daar geef ik mezelf wel de tijd voor.”
Fysiek
„De trainer heeft me verteld waaraan ik moet werken en daar ben ik het mee eens. Nee, ik ga niet zeggen wat dat is; dat houd ik voor mezelf. Ik vind het fijn dat de trainer zo open is. Nu weet ik wat me te doen staat. Bovendien is het lekker om op de trainingen met Jaap Stam te mogen werken; die is wel met me bezig. Hij maakt me vooral fysiek een stuk sterker.”
Omver
Van der Hoorn wil zich niet vastpinnen. „Een doel stellen is lastig. Ik heb iemand voor me (Stefano Denswil) die het heel goed doet. De ander (Niklas Moisander) heeft heel veel ervaring en doet het ook hartstikke goed. Maar ik ga er zo hard mogelijk aan werken dat ik één van die twee omver kan stoten.” En mocht dat op korte termijn niet lukken, dan kan de lange verdediger altijd nog opteren voor een rol als aanvallend breekijzer. „Haha! Ach, als de nood aan de man is, zoals tegen Volendam, dan wil ik best voorin helpen. Iedereen weet dat ik sterk in de lucht ben.”