Kenneth Vermeer, van veldvoetballer tot een topkeeper
Het lachende gezicht van Kenneth Vermeer zal deze week nog weleens op het netvlies van Lex Immers verschijnen. Tweemaal stonden de doelman van Ajax en de schaduwspits van Feyenoord afgelopen zondag oog in oog tijdens De Klassieker, beide keren kwam Vermeer als winnaar uit de strijd.
Het waren cruciale momenten in de botsing der aartsrivalen. De eerste redding van Vermeer was pal nadat de thuisploeg, via Viktor Fischer, de leiding had genomen. Na een kopduel tussen Graziano Pellè en Toby Alderweireld dook Immers alleen op voor het Amsterdamse doel, maar zijn schot met links werd knap gekeerd door Vermeer.
Na ruim een uur spelen kreeg Immers een herkansing. Ajax-rechtsback Ricardo van Rhijn had een strafschop veroorzaakt en zijn tweede gele kaart geïncasseerd, bij de stand 3-0. Het had voor Feyenoord de start van een inhaalrace kunnen zijn. Maar dat was buiten de topvorm van Vermeer gerekend. De Amsterdamse keeper herkende de aanloop van Immers uit eerdere strafschoppen en wist naar welke hoek hij moest duiken. Voor de kijker rechts, voor hemzelf links.
Bij een beheerst ingeschoten rebound was Vermeer alsnog kansloos geweest, maar zittend op de grond zag hij Immers de bal hoog over de lat jagen. Het waren niet alleen de twee essentiële reddingen die het spel van Vermeer afgelopen zondag in De Arena kenmerkten. De doelman straalde zekerheid uit, was sterk in het voetenwerk en zijn spelhervattingen waren snel en secuur.
Het tekent de ontwikkeling die de Amsterdammer de laatste jaren heeft doorgemaakt. Een goede lijnkeeper was hij altijd al, meevoetballen was het probleem evenmin, het waren voorheen vooral de hoge voorzetten waarmee Vermeer moeite had. 'Je hoort weleens kritiek op zijn geringe lengte', zei Ajax' keeperstrainer Carlo l'Ami ruim anderhalf jaar geleden in Voetbal International. 'Maar dat compenseert hij moeiteloos met zijn atletisch vermogen.'
De weg naar een onomstreden basisplaats was lang en zat vol obstakels. Vijf jaar geleden werd de bij Ajax opgeleide doelman verhuurd aan Willem II, waar hij een periode zelfs voorrang moest verlenen aan Maikel Aerts. Bij Ajax stond Vermeer jarenlang in de schaduw van Maarten Stekelenburg.
Marco van Basten was de enige trainer die hem, tegen het eind van seizoen 2008/09, het voordeel van de twijfel gaf. Toen de nationale doelman anderhalf jaar geleden naar AS Roma vertrok, lag de weg voor Vermeer eindelijk open. Ondanks de komst, diezelfde zomer, van de jonge NEC-goalie Jasper Cillessen.
Sindsdien heeft Vermeer zich op een breed vlak door-ontwikkeld. Het leidde twee maanden geleden tot zijn debuut in het Nederlands elftal, als basisspeler in het oefenduel met Duitsland (0-0). Voor de vriendschappelijke interland tegen Italië, over twee weken in Amsterdam, lijkt de strijd om een basisplaats zich toe te spitsen op Michel Vorm, Krul en Vermeer.
'Tot de C-junioren ben ik veldvoetballer geweest', vertelde Vermeer ooit in VI. 'Ik ben begonnen bij Neerlandia in Amsterdam-West en speelde daar in de verdediging of op het middenveld. Tijdens trainingen stond ik weleens op doel, dat ging best goed. Waarop de trainer vroeg of ik dat een jaartje wilde proberen. Ik vond het best. Mijn vader benadrukte dat ik vooral moest doen waar ik plezier aan beleefde. Een jaar later werd ik ontdekt door Ajax.'
Dat had die jeugdtrainer van Neerlandia dus aardig gezien.
Bron: VI/ Tekst: Simon Zwartkruis